Please come.

Een bonte hengst met de naam Shadow liep op een sukkel drafje door het bos. Het was nog vroeg in de ochtend en het was nog niet zo heel warm. En gelukkig hielden paardenvliegen daar niet van. Maar de vogels vonden het warm genoeg om te fluiten. Dat deden ze dan ook uitbundig. Het gouden licht van de zon scheen hier en daar door het dichte bladerdak heen. Dat zorgde voor een sprookjes achtig effect. Maar toch was Shadow niet vrolijk gestemd. Hij miste zijn oude kudde. Niet de leden, maar de veiligheid en vriendschap in een groep. Hij had er zijn hele leven in gewoond en wilde nu weer terug. Maar hij kon natuurlijk ook proberen of hier een neutrale kudde was. Daar paste hij waarschijnlijk beter in dan een goede kudde. Hij hield niet van vechten. En echt goed was hij ook niet, dus misschien was dat wel de beste oplossing. Zou hij nu meteen hinniken? Of zou hij het straks doen. Nou ja, hij kon het maar beter nu doen dan straks. Dan had hij het weer gehad. "Hiiiiinnnnniiiikkkkk" zijn diepe stem galmde door het bos. Zou de leider van de kudde eigenlijk wel wakker zijn? En was die wel in de buurt? Nou, hij zou er zo meteen wel achter komen. Misschien was het dan wel handig om hier te blijven. Dan kon het paard hem vinden. Hij vertraagde zij tempo tot hij stil stond. Afwachtend spitste hij zijn oren. Zou hij gehoord zijn?

[Kenji]

Met grote passen gallopeerde de zwarte hengst door de Green woods. Kenji snoof kort waarna hij regelmatig met zijn staart tegen zijn vlanken aan zwiepte. Hij had net een nieuwe kudde gekregen genaamd Nemesis hij had nog geen leden maar daar zal zeker snel verandering in komen. Een haarde hinnik kwam zijn oren binnen het was van een onbekende hengst. Hij wist niet zeker dat het voor de kudde was maar hij riep hem wel dus misschien wou er iemand in komen. Na enkele minuten zag hij een schim verschijnen het was iderdaad een hengst. "Hallo, en waarom riep je me?" Zij hij rustig en hij hield zijn hoofd een beetje schuin, na 1 minuut was zijn hoofd weer recht. Regelmatig sloeg de hengst met zijn staart tegen zijn flanken aan om enkele vliegen te verjagen die daar vervelend zaten te doen. Kenji snoof kort hij wou veel met z'n kudde doen maar eerst moest hij leden hebben natuurlijk. Hij koos geen kant dus een lid die er in wildt moet zich bewijzen als hij zij geschikt ervoor is anders kom je er natuurlijk niet in. De wint begon zachtjes met z'n manen en staart te spelen. Kenji liet vervolgens een korte blik over de hengst heen glijden. "Wat is je naam?" Vroeg hij op een neutralen toon. Want als hij bij de kudde wilde moest hij eerst zijn naam weten natuurlijk.

(zo echt geen inspiratie xD)

"Ben jij de leider of een lid van een neutrale kudde? En zo niet, ken je iemand die dat wel is?" vroeg Shadow voorzichtig aan de grote bruine hengst die voor hem stond. Hij was iets groter dan Shadow als leek hij jonger dan het bonte paard en waarschijnlijk nog in de groei. Shadow was namelijk niet al te groot en heel slank gebouwd. De hengst maakte een sterke indruk. Dat was al een goed voorteken. Sterke hengsten hadden vaker kuddes dan slappe. Het was ook niet zo'n goed idee om een kudde op te richten als je niet zo sterk bent. Dan word het een chaos. "Ik ben Shadow. Ik ben 6 jaar en ik ben hier nog maar net." Stelde hij zich voor. "En jij?" vroeg hij er rustig achteraan. Dat was wel handig om te weten. Dan hoefde hij hem in gedachten niet elke keer "de hengst" te noemen. En zeker als dit de hengst was die hij zocht. Dan was dat zelfs heel belangrijk. Hij keek een beetje afwezig om zich heen. Wat nou als er geen plek was in die kudde? Wat nou als hij er helemaal niet in mocht? Zou hij dan zijn hele leven een zwerfpaard blijven? Diep in gedachten hoorde hij niet dat het begon te waaien tot er een tak vlak voor hen op de grond viel. Daar schrok hij van. Vooral omdat hij niet oplette, maar hij wist zich te beheersen. Zijn enige reactie was dat zijn oren in zijn nek vlogen en dat het wit van zijn ogen een seconde te zien waren.