I want in your Herd!!

Yara draafde over het bloemen veld. Het was werkelijk prachtig. Het was hier ook prachtig. Dit was het tweede gebied waar ze kwam, ze was ookal bij de watervallen geweest. Maar ondanks dat ze hier nog maar twee dagen was, wilde ze in de kudde. Cerry Blosom. Ja, ze wilde de veiligheid en de bescherming en vooral de vriendschap van de groep. Zij was een puur goed paard, altijd al geweest, schoon geweten, en geen littekens. Ze was nog maar twee. Zou het mogen? Daar zou ze achter moeten komen. Ze hinnikte luid en warm. Maar krachtig. Speciaal voor haar mischien toekomstige leidster. Ze keek om haar heen maar zag nog niets. Geduld Yara, geduld. Klonk het in haar hoofd, ze grinnikte, inplaats van praten tegen haarzelf, 'dacht' ze in haarzelf. Haha, nou dat was hoe zij is. Dat mag toch? Ja, zij is zij. En misschien zouden de kudde leden ook wat aan haar onzekerheid kunnen doen. Dan zou ze wel haar verhaal moeten vertellen. Die rot hengst, ze haatte die hengst!

[Sakura please]

In een elegante draf raakte haar hoeven de grond, proberend de bloemen te ontwijken echter is dat makkelijker gezegd dan gedaan en bezat ze niet het Aarde Element om ze verder te helpen.. Maar ze was blij met haar water Element, het had haar dan ook zeer vaak geholpen met problemen, en het was elegant, water was elegant samen met wind echter zag je wind niet goed en ze hield van het 'danzen' samen met het water. Een hinnik klonk in de verte, voor de kudde? Ze hoopte het wel, dit zal haar eerste lid worden, eindelijk. Van uit draf sprong ze aan in galop en maakte ze elegante sprongen vooruit, haar oren waren naar voren gericht, richting het geluid en daar ging ze dan ook op af. Een zwart-gevlekt paard kon ze in de verte zien, was zij het? Waarschijnlijk wel, toen ze dichtbij was minderde ze vaart en keek naar de merrie. "Mijn naam is Sakura, hinnikte je voor de kudde?" haar stem was teder en puur, en tegelijkertijd elegant zo beschreven veel paarden haar ook. Echter was het pure en tedere deel er niet altijd van haar, helaas. Enkel in de oorlog dan, anders zou ze nooit iemand kwaad doen, behalve om haar leden te beschermen. Want die zal ze nooit laten vallen, nooit.

"Mijn naam is Sakura, hinnikte je voor de kudde?" haar stem was teder en puur, en de witte merrie was werkelijk prachtig. Yara knikte. "Ja ik wil in je kudde. Gewoon de bescherming, en vriendschap van de groep. En natuurlijk geef ik dat ook. Ik ben ook beschermend tegen over de groep." ze hoopte echt dat ze Sakura kon overtuigen. Maar was dat nodig? Ze wist het niet. Misschien niet, ze keek naar de merrie. Zij had haar eigen kudde, dat wilde ze ook wel. Even was ze bang dat haar verleden zich zou herhalen. Maar vast niet. Ze was nu twee. Geen een meer. Ze kon de wereld beter aan.

[zoo flut ]

Ze glimlachte naar de merrie, ze leek ongeveer 2 jaar het eerste lid was nog jong. Dat was echter geen probleem en maakte ook niks uit, iedereen was welkom behalve slechte en neutrale paarden. Ja ik wil in je kudde. Gewoon de bescherming, en vriendschap van de groep. En natuurlijk geef ik dat ook. Ik ben ook beschermend tegenover de groep. ze knikte. "Tuurlijk mag je lid worden van de kudde, ik schat je rond de 2 jaar je bent dus nog een Blossom." ze glimlachte nadat ze de woorden uitgesproken had, eindelijk een nieuw lid.. "Je bent ons eerste lid, wat is je naam?" Ze zou haar goed beschermen, als haar eerste lid net als de andere leden die zouden volgen, vroeg of laat in de loop van de tijd zal ze het zien. Ze was al blij met één lid dus ja.

"Tuurlijk mag je lid worden van de kudde, ik schat je rond de 2 jaar je bent dus nog een Blossom." Yara knikte blij. "Ik ben inderdaad twee jaar oud. Of jong. Heel erg bedankt." zei ze met een glimlach. Oh wat was ze verlegen! "Je bent ons eerste lid, wat is je naam?" vroeg Sakura. "Ben ik echt je eerste lid?! Oh leuk, ik ben Yara." zei ze nog een keer met een glimlach. Het eerste lid wauw! Ze voelde zich vereerdt. Eindelijk werdt ze wel gewenst in een kudde, in haar vorige kudde was ze gewoon net niet verstoten, maar ook dat scheelde niet veel. Sakura zou op ten duur merken dat er wat met haar verleden zou zijn, maar dat zou ze dan wel vertellen, nu nog niet. Tuurlijk moest ze Sakura nu als haar leidster zien, en dat deed ze ook. Maar haar verhaal durfde ze nog niet kwijt. Nog niet.