Just here, being new!

Onderwerp: Just here, being new! zo jul 17, 2011 2:00 am

Life is unfair vond de kastanje kleurige merrie. Ze had haar partner verloren. Hij was dood, woeshhj verdwenen. Tranen drupten op de grond. Fair wist niet dat ze een gave had. Een speciale gave die niemand van haar wereld had. Haar partner was gestorven door een ziekte. Welke ziekte wist ze niet. Niemand niet. Life is unfair dacht de merrie nogmaals. Het was gek want zij heette Fair. Maargoed. Fair keek nog één keer achterom en hinnikte droevig. Ze wou niet op 'plaats delict' zijn. Nee ze zou haar wereld verlaten en een nieuwe wereld betreden. Gelukkig had haar partner een cadeau achtergelaten, in haar buik. Daar leefde een nieuw leven. Daar begon zijn/haar reis. Fair zuchtte en stapte over de grens van haar wereldje. Nu was ze uit de comfort zone. Ze voelde zich onzeker maar ze wist dat ze dit moest doen. Fair haalde diep adem en betrad Dream Waver. Fair keek haar ogen uit. Niet normaal! Bijna wou ze weer omkeren maar tegelijkertijd was ze nieuwsgierig. Wat deden die paarden? Enkelen vlogen, anderen snoven vuur. Weer anderen deden iets met planten en bomen maar het raarste was, sommige paarden konden lang onder water blijven. Fair kromp ineen en zette bang wat stapjes terug. Nee! Dacht ze vastberaden, teruggaan kon ze niet. Er was wellicht wel een reden waarom zij hier was? Ze haalde diep adem en liep wat vooruit. Eigenlijk had ze wel wat dorst dus ze liep naar het water. Het begon rustig met schokkend te golven. Zoiets gebeurde thuis ook, het water zou ook golven. Maar nu was het schokkender. Fair bleef nog even staan tot ze rustiger werd. Toen ze eenmaal rustig was ging het water ook rustiger golven. Ze slikte en begon te drinken. Opeens hoorde ze iets achter haar en ze draaide zich met een sprong om. Met bange ogen keek ze om zich heen. Angstig liep ze achteruit maar merkte dat ze het water amper raakte. Onbegrijpend keek ze naar beneden en zag dat ze half in het water stond en half op het water liep. "W.. wat gggee... gebeurt hier?" Stotterde ze in zichzelf.

[Good poownies please Excited

:tweet: ]

Onderwerp: Re: Just here, being new! zo jul 17, 2011 2:19 pm

"Hahaha, cool!" riep Amina terwijl ze uit de bosjes liep. Ze had een lach op haar gezicht toen ze de merrie met een omgwatoverkomtmij-gezicht naar het water keek. "Je kan op water lopen. Ik ben van de aarde, maar water zou mijn tweede keus zijn als ik had mogen kiezen."
Ze liep richting de rivier en stak een been in het water. Het voelde koud aan. Lekker.
De merrie antwoordde niet, maar staarde nog steeds wattefakkerig naar het water. Wat had ze? Was dit de eerste keer dat een waterpaard water aanraakte? Onmogelijk. Al voordat zij wist dat ze van de aarde was, voelde ze zich aangetrokken tot de aarde. Deze merrie had zich dan aangetrokken moeten voelen door water en het zeker een meertje opgezocht hebben. Maar waarom keek ze dan zo verbaasd uit haar ogen?

[sorry dat k je een beetje bepaal, maar anders lukte het ff niet om te posten ;p]

Onderwerp: Re: Just here, being new! zo jul 17, 2011 8:31 pm

Als verstijft keek ze nog steeds naar het water, ze hoorde het paard wel maar kon niet antwoorden, wat gebeurde hier? Ze bleef naar het water kijken en stond versteld dat ze de bodem niet raakte, ze liep haast op het water, gek! Er volgde een lange stilte, denken kon ze niet, niet hier en niet nu. Ze was als verlamd door deze gekke, onmogelijke situatie. "Wa......... Water? Aarde? Wat is hier in vredesnaam aan de hand? Waar ben ik en waarom....... En waarom........ Ik weet het niet eens, waarom overkomt mij dit?" Sprak ze zonder op te kijken. Ze verbrak de 'betovering' en keek het paard ongelovig aan. Snel liep ze uit het water. Het begon weer schokkerig te golven. "Waarom doet het water zo?" Vroeg ze weer aan het paard. Na een stilte besefte ze dat ze zich niet had voorgesteld. "Trouwens, ik ben Fair!" Zei ze. Fair werd alweer wat rustiger waardoor het water weer rustig begon te kibbelen. Fair slikte nogmaals. "Wat doe jij dan met de aarde?" Vroeg ze nieuwsgieriger. "Ik ben nieuw hier weetje, ik kom uit de Normale wereld zonder dit alles. Ik bedoel, vuurspuwende paarden, vlíégéndé páárden? Komop zeg, niet normaal!" Zei ze vol ongeloof en nadruk op al die dingen die ze opnoemde.

[flut sorry Over Enthousiast

]

Onderwerp: Re: Just here, being new! zo jul 17, 2011 11:07 pm

Hahahahaha. Ongelooflijk. Dit was echt een merrie die nog nooit met elementen te maken had gehad.
"De normale wereld? Een wereld waar je niet bij een element hoort? Appart," zei Amina. Ze probeerde het zich voor te stellen. Een vallei waarbij paarden gewoon.. gewoon waren.
"Je bent van het water. Dat betekent dat je water allerlei dingen kan laten doen. Wat je kan, weet ik niet. Daar moet je zelf achterkomen. Dat kan jaren duren, en nog eens jaren om alles goed onder de knie te krijgen," legde ze uit.
"Ik ben Amina, aangenaam." Ze glimlachtte en knikte vriendelijk. "Ik kan planten horen fluisteren. Ze vertellen me verhalen en mythes. M'n vader vertelde me dat ze ook kunnen vertellen wat ze hebben gezien, een gevecht of zoiets. Maar dat heb ik nog nooit meegemaakt."

Onderwerp: Re: Just here, being new! zo jul 17, 2011 11:59 pm

Ze luisterde naar het antwoord van de merrie. "Nou dit vind ik anders ook apart hoor," sprak ze daarop. Fair luisterde weer naar de merrie en schudde ietwat ongelovig haar hoofd. "Duss... Net als het lopen erop en het laten golven?" Vroeg ze aan haar. "Ik ben Amina, aangenaam. Ik kan planten horen fluisteren. Ze vertellen me verhalen en mythes. M'n vader vertelde me dat ze ook kunnen vertellen wat ze hebben gezien, een gevecht of zoiets. Maar dat heb ik nog nooit meegemaakt." Vertelde ze. "Wow, echt? Maar wat vertellen ze je dan? En ik kan nog meer met water? Hoezo ík dan?" Jep, ze begreep het gewoon niet. Even kreunde ze. Haar veulen schopte tegen haar buik. Auch! Ze was nu al 8 maanden drachtig. Fair keek weer naar het zacht golvende water. Gelijk keek ze weer naar Amina en knikte. Waarom knikte ze eigenlijk?

Onderwerp: Re: Just here, being new! ma jul 18, 2011 12:19 am

"Ja, zoals erop lopen of het laten golven. Waarschijnlijk kan je nog meer, maar daar moet je gewoon nog achter komen. Is dit echt de eerste keer dat je erachter komt dat je dit kan?" Amina kon het zich gewoon niet voorstellen. Dit was al vanaf het begin van haar leven een deel van haar leven. Ze kon zich geen leven zonder voorstellen.
"Nou, tot nu toe vertellen ze me verhalen. Soms lig ik gewoon lekker in het bos te genieten en dan houden ze me gezelschap. Maar soms... Soms is een bos ziek of sterft het, bijvoorbeeld na een brand, of als er geen dieren meer leven. Dan hoor ik galmen. Alsof ze een sterflied zingen." Ze slikte even. "Dat is zo hartverscheurend. Ik heb het maar één keer meegemaakt, en liever nooit weer."
Dat was haar talent wel in een notendopje. Ze wist niet of ze nog meer kon, maar ze wist dat ze ermee kon leven als dit alles was.
"Waarom jij? Nou... gewoon." Jeetje, hoe moest je dat uitleggen. Dat was gewoon zo, daar kon je niks aan veranderen. Ze had nooit gehoord dat iemand zijn of haar krachten verloren was. "Dat is gewoon zo. Net zoals dat je je element niet kan kiezen."

Onderwerp: Re: Just here, being new! ma jul 18, 2011 10:45 pm

"Ehhh nou telkens als ik bij water kom gaat het golven maar ik zocht er niets achter." Met de verdere antwoorden had ze niets. Het was wel ontroerend over dat verhaal. Ze luisterde droevig naar het verhaal. "Dat... Dat is diep ontroerend. Fluisterde ze. Fair draaide zich naar het water en probeerde iets uit. Ze tilde haar hoef uit en zette het weer neer. Het golfde iets harder en er ontstond een matige golf. Het was absoluut niet veel maar Fair was keitrots daarop. Ze greens en keek naar het water wat weer rustiger werd. Dus zij was speciaal. Wouw! "Wow!" Fluisterde ze. Fair draaide zich weer om en keek naar Amina. Ze brieste en zei nog even niets. Dit ging te snel. Op het ene moment was ze nog normaal en nu was ze speciaal enzo. Ze snoof en greens. Wat moest ze nou.

Onderwerp: Re: Just here, being new! ma jul 18, 2011 10:57 pm

Amina knikte. "Nee, dat is is inderdaad niet zo overweldigend dat je er vanuit gaat dat je een talent hebt," gaf ze toe. En ze knikte toen ze zei dat het ontroerend was geweest. Dat was het inderdaad.
Fair liet het water bewegen. Het was een nogal kleine, sullige beweging, maar dit was de eerste keer dat ze bewust haar talent gebruikte. "Hahaha, goed zo," zei ze en lachtte. "Je gaat het vanzelf leren en je komt er ook achter wat je specialisatie is, zoals bij mij het planten horen. Het is misschien een idee als je een ander waterpaard vindt die je op weg kan helpen. Meestal helpen je ouders en de kudde je, maar omdat je hier alleen bent.. tsja.." Ze wist niet zo goed hoe ze haar zin af moest maken.