~PLease come to me Leader of the Cherry Blossom~

Ze leefde hier al haar leven lang. Haar kudde bestond niet meer. Ze werden van elkaar gescheiden door een zware ruzie. De enige water kudde dat hier was maakten veel ruzie met elkaar. Er ontstond zelfs ernstige gevechten. Watermoon was maar enkele maanden oud. Maar ze kon toen al voor zich zelf zorgen. Er kwam een grote watergolf. En spoelde iedereen kilometers ver. één van de goden had dit waarschijnlijk gedaan om orde te stellen. De golf kwam uit het niets. Nu leefde Watermoon op haar eentje. Ze wenste liever dat ze in een waterstam kon leven. Maar op dit moment bestond er maar één kudde. Die alle elementen aanvaarde. En dat was een nadeel. Ze had een haat voor vuurpaarden. Daar was toen ook een kudde van. En zij waren zeer dominant en verjoegen alles op hun pad. Ze hebben zelfs enkele leden van haar kudde gedood. En haar moeder zwaar verwond. Ze was een ervaren merrie met haar waterelement. Ze had bijzondere snufjes. Dat leerde ze allemaal in haar eentje. Watermoon was geïnteresseerd in de nieuwe kudde. En ze wilde het dan best wel eens proberen. Ze kon wel wat gezelschap gebruiken. Cherry Blossom. Een zoete naam. Het was een nieuwe kudde dat nog moest groeien. Ze zocht de alfa. Ze wist dat het een witte merrie was. De naam had ze geen idee van. Het leek haar een goed idee om in het cherryblossom Forest te gaan en daar de alfa roepen. Dit zal wel de ideale plek zijn. Prachtige roze bloemen sierden de oude kersenbomen. Dit plekje was hier best wel mooi. Ze trof een klein meertje. Water, dat stelde haar steeds op haar gemak. Dan kon ze zich nog verdedigen. Ze nam een paar slokken. Nog even bekeek ze de omgeving om te zien of er verder niemand anders was. Daarna hinnikte ze met haar scherpe stem. Ze herhaalde een paar keer en hoopte dat de leidster haar oproep zal beantwoorden. Haar ijs blauwe ogen gleden vol verwachten over het gebied heen. Nu was ze extra oplettend nu ze heeft gehinnikt hebben vast andere wezens hadden haar nu ook opgemerkt.


Only the boss and me!!

Het leven wat ze had, het was haar altijd verteld dat ze het ter dank aan de goden. Wát waren de goden? Wie weet, misschien had je voor je het weet binnen de kortste keren een god voor je staan. Ze eerde hen, hen die de aarde schiepen echter wist ze er niet veel meer in detail van af, helaas. Cherry Blossom, haar kudde vernoemd naar haar naam, terwijl haar naam weer naar dit gebied vernoemd was. Haar enige lid was momenteel Yara, en er zouden paarden volgen daar was de witte merrie zeker van. Ooit zou Cherry Blossom een grote kudde worden, ooit zouden er downs zijn en ooit eens zal de kudde opgeheven worden. Misschien over 1 jaar misschien wel over 5 jaar en misschien wel in een generatie ver na deze tijd en zal de kudde vaak weer opnieuw geërfd worden. Ze zou proberen de kudde enkel aan haar veulens te overhandigen en niet aan een trouw lid, ze zou proberen het zo lang mogelijk vol te houden. Ooit zal er liefde op haar pad verschijnen en zal ze een veulen krijgen echter zal daar ook een einde aan komen, door bedrog of dood? Tijd zal beslissen, misschien zal ze het horen van een god, who knows? Echter zal ze niet snel verliefd worden, voor haar eigen bestwil. Als je liefde leert kennen heb je kans om haat te voelen, maar zoon diepe pad als liefde wordt niet dagelijks besproken. Beste vrienden, Partners, Familie, dat zijn allemaal verschillende soorten Liefde de meeste zouden bij dat woord aan Partners denken, Liefde is iets groters dan enkel dat.
Een zucht verliet haar mond en ze sloot kort haar ogen terwijl ze door het water liep. In de verte klonk een geluid, toen de merrie zich er op concentreerde kreeg het geluid meer vormgeving. Het was een hinnik. Waarschijnlijk zou de hinnik voor de kudde bedoelt zijn, een nieuw lid.. Het was dichtbij en ze bleef stappen, echter versnelde ze iets. In haar gedachte zag ze de kudde als een plaatje; grazend en met vele paarden. Ze glimlachte en maakte een overgang naar draf waarbij ze langzaam haar blauwe ogen weer opende en rond keek, zoekend naar het paard. De geur was haar neus al binnengedrongen en die volgde ze dan ook, grotendeels. Ze spotte een wit paard verderop, toen ze eenmaal dichterbij was vertraagde haar passen, uiteindelijk tot stilstand. Ze keek de merrie vriendelijk aan, "Mijn naam is Sakura. Hinnikte je om de kudde; Cherry Blossom?" ze glimlachte en hield haar hoofd iets schuin terwijl haar ogen gesloten waren, wachtend..

---Sorry vergeten. Dat eerste postje was echt een flut. Ik had ook zo'n haast xD---

Watermoon had geduldig gewacht. Ze was een gedachten gezonken. Hoe zal de leidster er uit zien? En wat voor één zal het zijn? En zou ze met lid/leden kunnen omgaan? Ze kreeg er kriebels van. Ze was ook zo'n zenuwpees. Ze besloot om weer naar de prachtige omgeving te kijken. En het was al meteen een goed middel dat haar tot rust bracht. Het was hier eigenlijk lekker rustig. En die prachtige geurige bloemen fleurde de omgeving op. Haar lichaam had blauwe tekeningen. Haar familie had dat met speciaal verf geverfd. Zo lieten ze zien dat ze bij die kudde hoorde. De prachtige tekeningen zullen er niet lang meer zijn. Ze gebruikten en speciale bloem. Als je daar verf van maakte bleef die verf wel jaren op je vacht. Watermoon hief haar hoofd wat op toen ze hoefstappen hoorde. Nieuwsgierig staarde ze naar de richting vanwaar het geluid ontstond. En daar verscheen ze. Een mooie witte merrie. Met ook blauwe ogen. Ze zakte haar hoofd wat om te laten zien dat ze respect had voor de hoge rang. Ze glimlachte aardig. Toen de merrie zich voorstelde en een vraag stelde knikte ze als antwoord. "Aangenaam, Sakura. Mijn naam is Watermoon. Ik ik riep u inderdaad voor de kudde." Antwoordde ze met een zachte aangename stem. Eventjes zweeg ze. En ging verder. "Het is al een lange tijd geleden dat ik in een kudde heb geleefd. Maar ik heb er wel ervaring mee. Het zou me een genoegen zijn om weer in een kudde te mogen leven. Ik heb te lang alleen geleefd." Ze gaf al gauw wat info prijs. Je moet toch een beetje indruk geven aan de alfa. Watermoon bekeek Sakura eventjes. Ze lijkt ook de eigenschappen te hebben van de element water. Dat is altijd een interessante ontmoeting vond ze.

Het was allemaal al vastgesteld, dit, het verleden én de toekomst. We zouden voortleven en uiteindelijk zou ons huidige lichaam gaan rotten en zal onze ziel naar een andere plek gaan, een andere wereld waar we hier enkel van zouden kunnen dromen. Wat zou ons daar te wachten staan? Op onze laatste bestemming?

Ze zal verder gaan, zonder twijfels te hebben over toekomst of het verleden ze zou in het nú leven. Net als de rest zal ze in deze tijd leven, want iedere seconde is er maar één keer dus bewaar hem goed als een herrinering die je niet zal vergeten.. Aangenaam, Sakura. Mijn naam is Watermoon. Ik riep u inderdaad voor de kudde ze glimlachte naar haar een merrie genaamd Watermoon. Watermaan. Interessante en mooie naam die ze daar had, waarschijnlijk bezat ze het water element. Net toen ze haar mond wou openen om te spreken vervolgde de merrie. Het is al een lange tijd geleden dat ik in een kudde heb geleefd. Maar ik heb er wel ervaring mee. Het zou me een genoegen zijn om weer in een kudde te mogen leven. Ik heb te lang alleen geleefd. Misschien ging er net één seconde voorbij.. "Dan is het nu tijd om weer het kuddeleven optepakken." een grijns krulde haar lippen omhoog, haar ogen stonden elegant en mysterieus met een gloed waarvan je zelfs 'duivels' over kon denken. Toch was de twinkeling vol met licht zonder een sprankje duisternis. "Welkom.
In Cherry Blossom."
Ze wou meer zeggen, misschien nog één ding voor ze haar vertrek aankondigde tegen deze merrie, haar tweede lid waar ze voor zal gaan zorgen, iedereen is belangrijk. "Watermoon, ik hoop je snel aan de andere leden te kunnen voorstellen. Maar voor nu moet ik verder trekken" Ze glimlachte naar de merrie en keerde haar lichaam om en zette één stap vooruit. Haar hoofd draaide "Als je nog een vraag hebt, je bent altijd welkom" ze hield haar hoofd schuin en een glimlach krulde haar lippen omhoog, vol met puur licht. Ze zouden elkaar nog een keer ontmoeten, en dan zou de kudde groter zijn..